Anderhalf jaar na het oplopen van een vervelende liesblessure tijdens een werkuitje, deed ik een lesje stretching op Sint Maarten. Met verbluffende gevolgen.
Pilates op Sint Maarten
Al jarenlang doe ik aan Body Balance. En toen we naar Sint Maarten vertrokken ging ik ook snel op zoek naar een plek waar ik aan body balance zou kunnen gaan doen. Helaas, les Mills bleek in 2015 nog niet te zijn doorgedrongen op dit mooie eiland. Op het Franse deel van het eiland reed ik vaak langs een mooie balletstudio waar groot Pilates op stond, dat leek me dan wel wat. Ook goed om weer een beetje mijn Franse taal op te kunnen halen.
Nadat ik er een paar keer langsgereden was ben ik de balletstudio gaan googelen. Maar zoals ik stiekem al wel een beetje verwacht had, was er op internet vrijwel niets over balletstudio Cadence op het franstalig deel van St. Maarten te vinden. Dan maar even binnenstappen en voor ik het wist deed ik 2x per week aan Pilates.
Strenge franse lerares
En wat voor Pilates. Dit waren flink getrainde balletdames en mijn lerares bleek ook jarenlang met het Cirque du Soleil te hebben rondgereisd. Hier was het een uur lang knallen en het niveau lag extreem hoog. Hoe bijzonder dat je door maximaal uitgedaagd te worden prestaties kan leveren die je niet dacht in je te hebben. Zoveel buikspieroefeningen achter elkaar had ik nog nooit gedaan. En door mijn zwangerschappen en keizersnede waren die buikspieren ook niet constant bezig geweest om in wasbordjes stand te verkeren. Oef, dat was flink aanpoten.
Lesje stretching buiten de routine
Naast Pilates gaven ze ook stretching. Dit kwam niet echt uit in mijn weekschema met het brengen en halen van de kids, dus ik deed voornamelijk aan Pilates. Totdat ik wel een keertje mee kon doen. Diegene die altijd het minst geconcentreerd en gefocust was met Pilates, bleek in deze les de ster van de klas. Wat een souplesse. Het was fijn om deze nieuwe les in een vertrouwde omgeving met vertrouwde gezichten te doen.
Blessure na een overmoedige lunchbreak op werk
De lerares hielp met stretchen waardoor je verder kon buigen. Eigenlijk was ik een beetje bang geworden om te stretchen na een liesblessure die ik had opgelopen na een uurtje waterskiën tijdens de lunch met werk. Dat uurtje waterskiën dat ik deed op de tweede dag nadat ik terug was van verlof na een keizersnede. Als de altijd sportieve persoon zoals ik altijd geweest was, ging ik vrolijk mee waterskiën met de mannen en een jonge meid, ook al was mijn lichaam nog niet helemaal ontzwangert. Niet heel handig, want al bij het tweede rondje viel ik en overstrekte ik mijn liezen. De volgende dag kon ik amper lopen en ik heb nog maandenlang fysiotherapie gehad. En daarbij een angst ontwikkeld. Angst om mijn liezen te overstrekken.
Enfin, een lesje stretching
Die angst zat er dus nog altijd in. Ook tijdens die bewuste stretching les anderhalf jaar later. En wat gebeurde er? Dankzij de dames om me heen die net even iets verder gingen en dankzij de hulp van mijn lerares, die zei “vertrouw me maar, het kan echt”, strekte ik verder dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. Ik ging voorbij een bepaald punt en toen ik daar doorheen was leek het alsof ik ook mentaal iets losliet. Wat een bijzondere ervaring. De hele verdere dag heb ik met een behoorlijke hoofdpijn rondgelopen en voelde ik me alsof ik echt letterlijk iets los had gelaten. Ik werd nieuwsgierig, wat was hier gebeurd?
Pesso-therapie
Ik herinnerde me dat we tijdens de Mindful Analysis opleiding ook de danser-choreograaf Albert Pesso hadden behandeld. Hij heeft samen met zijn vrouw, Diane Boyden, de Pesso therapie ontwikkeld. Deze therapie wordt vaak uitgevoerd in groepen en de methode helpt mensen om blokkades in hun psychologische ontwikkelingen te verbinden met lichamelijke ervaringen. Hiervoor is een veilige omgeving vereist en mensen kunnen hier hun klachten en problemen uiten en onderzoeken.
Opgeslagen blokkades in het lichaam
Toen we dit tijdens de les bespraken realiseerde ik me dat dat precies hetgeen was wat er met mij gebeurde tijdens die bewuste les. Er zat een blokkade in mijn spieren die eigenlijk meer in mijn hoofd zat en daar zat ook het hele idee opgesloten hoe stom ik toen geweest was en hoe slecht ik toen voor mezelf aan het zorgen was. Onbewust had ik hiermee zelf een belemmering opgeworpen die zelfs lichamelijk nog steeds aanwezig was.
Overgeven en loslaten
Ik herinner me nog dat ik tijdens die les angstig riep dat ik een liesblessure had, maar de lerares was zo vol vertrouwen en ik zag om me heen die dames hun benen zo ver omhoog gooien dat ik daar ter plekke besloot om me er maar helemaal aan over te geven. En toen ik dat deed, kwam ik verder dan ooit met stretchen en liet ik een enorme angst los. Sindsdien heb ik nooit meer last gehad van mijn liezen.