Als je zo’n beetje van mijn generatie bent, dan twijfel je inmiddels misschien ook over hoeveel – en veertig je ook alweer bent. Dat ene jaartje meer of minder maakt simpelweg steeds minder uit. Hoe anders is dat voor een kind, dat reikhalzend uitkijkt naar weer een jaartje ouder en dus minder afhankelijk en meer zelf bepalen.
Als kind denk je misschien dat alles een rechte weg is naar het volwassen leven, maar wat is dat volwassen leven uiteindelijk? Welke vaardigheden heb je nu echt nodig in het leven en wat past bij jou? Tom Dumoulin die bezig was met een glansrijke loopbaan, stopt ermee. Waarom? Omdat hij niet meer tegen alle druk en verwachtingen op kon.
Laatst las ik een heerlijk artikel over Heel Holland Bakt, een ode om de perfectie los te laten. Laten we niet vergeten dat het amateurs zijn en is het niet opvallend om te zien dat zij onder druk ook vele malen minder presteren dan dat ze lekker thuis aan het hobby bakken zijn?
Als we ons zorgen maken over de prestaties van kinderen tijdens thuisonderwijs is het interessant om eens stil te staan bij de gedacht wat deze kinderen allemaal nog extra geleerd hebben tijdens de lockdown. Wat dacht je van hun planningsvaardigheden en hun digitale vaardigheden? En vergeet vooral hun weerbaarheid niet, omgaan met verandering en het accepteren van dingen die nu eenmaal niet gaan zoals vooraf bedacht. Zijn dat geen vaardigheden die je in je volwassen leven goed zal kunnen gebruiken?