Correspondent journaliste Sanne Blauw schreef een prachtig kwetsbaar artikel dat de stroom aan nieuwsberichten, meningen en mails haar op een gegeven moment echt teveel werd, waardoor ze compleet haar werkplezier verloor.
Ze geeft aan dat ´ook als je geen journalist bent, je vast het gevoel herkent dat er op gezette tijden simpelweg te veel input is’. Veel banen bestaan uit de ganse dag e-mailen en vergaderen, en veel sociale levens worden geleid door WhatsApp, Instagram of andere sociale media. Dat gaat goed, tot het ineens niet meer goed gaat’.
3 verschillende type mensen
Hoe mensen daarop reageren verschilt en zij verdeelt ze in 3 verschillende types:
- De druk-druk-drukken
- de oppervlakkigen en
- de negeerders, die simpelweg niet meer reageren.
Ik besef me nu ik dit opschrijf dat ik tot het laatste type behoor. Hoe graag ik ook in contact en verbinding ben met mensen, soms is het gewoon teveel en er zijn, zeker als opvoeder anno 2021, zoveel andere zaken die mijn aandacht vragen.
“In een wereld die roept kunnen we onszelf niet meer horen”, concludeert Sanne Blauw volgens mij terecht. ´Wie afzondering opzoekt is niet asociaal´. ´En die nieuwe ideeën en zelfkennis die je opdoet in die afzondering, verrijken je relaties met de mensen om je heen´.