Wat een nieuwe dimensie is er in het ouderschap toch weer aangebroken met het geven van thuisonderwijs door de coronacrisis. De eerste week van het thuisonderwijs was een hele beleving. Waar gaat het allemaal over, waar zijn ze precies mee bezig, wat is de inlogcode voor dit en wat voor dat en jeetje mina, ze moeten ook nog tussendoor wat eten en bewegen en oja, ik heb ook zelf nog werk te doen…En is het voor kinderen niet heel belangrijk om lekker in hun vel te zitten, dus moet ik het niet allemaal veel speelser aanpakken? Whaah…
Lang leve het schema
Van menig andere moeder heb ik gehoord hoe overweldigend zij ook die eerste week thuis met de kinderen vonden. Hoe ga je ermee om om zowel moeder als juf te zijn? Het schema trok me door de dagen heen en wat heb ik eigenlijk nu al veel geleerd van deze periode, hoewel we er nog steeds middenin zitten. De scholen zijn nog maar voor de helft van de tijd geopend en wij als gezin mogen ons gelukkig prijzen dat wij en onze dierbaren geen last hebben van corona symptomen.
Terug naar de basis van opvoeden
Het thuisonderwijs dwong me om me echt te verdiepen in de belevingswereld van de kinderen. Wat weten ze allemaal al, wat kunnen ze, maar vooral, hoe motiveer ik ze? Bij de jongste was het geen probleem (is dit toeval?), maar met de oudste heb ik flink wat ‘strijd’ moeten leveren, waarbij ik alleen maar tot de conclusie kan komen hoeveel hij in sommige opzichten ook op mij lijkt, oeps….dat was wel even slikken. De spiegel werd me elke keer weer voorgehouden, maar heeft ons ook zoveel dichter tot elkaar gebracht.
Echt even tot rust komen
Ik was net flink aan het bijkomen van een drukke freelance klus in december en januari, waardoor ik mezelf weer eens keihard voorbij was gerend. Mijn lichaam wees mij daar weer eens onverbiddelijk op. Loslaten was het enige antwoord.
Alle sociale aspecten vielen weg, waardoor we ons even helemaal op onszelf konden concentreren. Regelmaat, rust en reinheid waren de toverwoorden. Eindelijk kon ik echt eens mentaal bijkomen van de tropenjaren en bewust bezig zijn met de opvoeding zonder dat ik allerlei andere praktische zaken moest regelen voor school, sport, feestjes of uitjes.
Schippersyndroom
Afgelopen woensdagavond had ik een ontzettend interessant online event van de School of Life met filosofen Stine Jensen en Frank Meester. Het ging over ideeën over opvoeden, van Plato tot Linda de Mol. Zij hebben zelf ook bijna alles wat los en vast zit over opvoeden gelezen, samen 2 boeken geschreven en een theatertour ontwikkeld.
Hoe voed ik mijn ouders op?
Ze gaven een mooi overzicht van de opvoed ideeën van de verschillende grote filosofen en haalden dat naar de moderne tijd van nu. Zo konden ze diverse onderwerpen indelen in universele dilemma’s waar elke ouder anno 2020 mee worstelt. Mega interessant.
Nu we veel meer rust in huis hebben en ik me inmiddels veel meer heb verbonden met de belevingswereld van mijn kinderen kan ik niet wachten om hun boek ‘hoe voed ik mijn ouders op’ te lezen…. Ik ben de afgelopen weken al zoveel geconfronteerd met de spiegel die me werd voorgehouden, dan kan dit er ook nog wel bij 😉